Stedelijke verdichting, verhoogde mobiliteit en strengere comforteisen maken van akoestiek een sleutelelement in het ontwerp van gebouwen. Geluidswerend glas vormt een van de meest efficiënte bouwstenen om het akoestisch comfort te waarborgen zonder in te boeten op transparantie of daglichttoetreding. Dit artikel biedt architecten een diepgaande blik op akoestische beglazing vanuit normatief, fysisch en materiaaltechnisch perspectief.
▸ NBN S 01-400-1:2022 – nieuwe norm voor residentiële gebouwen
Sinds 1 januari 2023 geldt de herwerkte norm NBN S 01-400-1:2022 als de referentie voor residentiële bouwprojecten. Deze vervangt het oude NAC/VAC-systeem door drie duidelijk gedefinieerde prestatieniveaus:
De norm omvat eisen voor:
Voor niet-residentiële gebouwen gelden nog oudere normen (zoals NBN S 01-400:1977 en NBN S 01-401:1987), in afwachting van een geüpdatete derde normatief luik.
De geluidswerende capaciteit van glas wordt uitgedrukt via de gewogen geluidsreductie-index Rw (C; Ctr):
Voor stedelijke toepassingen is vooral de som RA,tr = Rw + Ctr relevant: deze geeft een realistischer beeld van de geluidsdemping bij typische storingsbronnen in de stad.
Enkel glas: beperkt toepasbaar
Hoewel dik enkel glas (8 mm) nog een Rw-waarde van ca. 33 dB kan halen, wordt het in nieuwe projecten nauwelijks nog toegepast. Enkel nog in erfgoedsituaties waar slanke profielen en origineel uitzicht primeren, kan het zinvol zijn — mits akoestische inhaalslagen elders in het gebouw.
Dubbel glas: standaardoplossing met optimalisatiemogelijkheden
De meeste akoestische beglazing is gebaseerd op een dubbele glasopbouw met een hermetisch gesloten spouw. Akoestische optimalisatie gebeurt via:
Bijvoorbeeld: een standaard 4-15-4 beglazing scoort ca. Rw 29(-1;-4) dB. Door één blad te vervangen door gelaagd glas met PVB-folie, kan dit stijgen tot boven 36 dB RA,tr.
Drievoudig glas en combinatieopbouwen
Bij geavanceerde toepassingen, zoals in de nabijheid van luchthavens of spoorwegen, kunnen triple glasopbouwen met meerdere lagen gelaagd glas en asymmetrische configuraties toegepast worden. Voorbeeld: 8-12-6-14-10 mm, met geluidsabsorberende folies.
Glas is gevoelig aan kritische frequenties: resonantie-effecten die de geluidsisolatie ondermijnen, meestal in het lage tot middentonenbereik. Om dit effect te spreiden:
Door kritische frequenties te spreiden over het spectrum, wordt de Rw-curve vlakker, met betere prestaties in alle frequentiezones.
Vacuümglas
In plaats van een gasgevulde spouw is de ruimte tussen glasplaten hier luchtledig (0,1 – 0,3 mm). Geluid kan zich niet voortplanten in vacuüm, wat resulteert in uitstekende prestaties in ultradunne glasopbouw (tot Rw 39 dB bij slechts 8–10 mm dikte). Ideaal voor:
Let op: microspacers kunnen geluidslekken veroorzaken; de prestaties zijn dus bij benadering van klassieke dubbele akoestische beglazing.
Resinlagen
In specifieke gevallen wordt giethars gebruikt als tussenlaag, wat door zijn lage elasticiteit een hogere demping biedt. Minder courant, maar relevant bij glazen borstweringen of speciale scheidingswanden.
Een vaak vergeten akoestisch lek: ventilatieopeningen. Vandaag bestaan er performante roosters met:
Deze kunnen tot 50 dB Rw halen en zijn inzetbaar bij zowel nieuwbouw als renovatie. Belangrijk is de integratie met schrijnwerk en luchtdichte plaatsing.
Akoestische beglazing is geen standaardproduct, maar een integraal onderdeel van akoestisch ontwerp. Door een technische onderbouwde keuze van glasopbouw, folies, spouw en ventilatietechniek kunnen architecten doelgericht ontwerpen aan een verhoogd akoestisch binnencomfort, zelfs midden in de stedelijke densiteit.
Egeon Ingenieurs ondersteunt architecten en bouwheren in het akoestisch ontwerp met simulaties, normadvies en productselectie. Contacteer ons voor een projectanalyse op maat.
